dag 13 River Kwai

Hallo allemaal,

Hahaha leuk dat de stamtafel van Het Zonnehuis ook van de verslagen en de foto`s genieten.
Iedereen de groetjes vanuit het warme , mooie Thailand......

Vanmorgen lekker kunnen uitslapen 6.30 uur Wake up Call en om 8.00 uur vertrekken we.
Vandaag een relaxte dag vergeleken met de laatste twee dagen.
We rijden ongeveer een uurtje dan komen we aan bij de Hellfire Pass.
Hier bezoeken wij het indrukwekkende Tweede Wereldoorlog museum.
Hier krijgen we een audiotour inclusief opgenomen herinneringen van overleven krijgsgevangenen.
Hierna maken we een wandeling naar de Hellfire Pass, die in die tijd door de krijgsgevangenen met de hand uit de rotsen is gehouwen.
Ik bezoek dit nu voor de tweede keer maar het blijft indrukwekkend om dit allemaal te zien.

Hellfire Pass;
Hellfire Pass bekend door de Japanners als Konyu Cutting ) is de naam van een spoorweg snijden op het voormalige " Death Railway "in Thailand , die werd gebouwd met dwangarbeid tijdens de Tweede Wereldoorlog , voor een deel door geallieerde krijgsgevangenen oorlog . De pas is bekend om de barre omstandigheden en zware verlies van het leven door zijn arbeiders tijdens de bouw te lijden. Hellfire Pass is zo genoemd omdat de aanblik van uitgehongerd gevangenen arbeiden 's nachts door fakkels werd gezegd dat het een scène uit lijken hel .

Geschiedenis;
Hellfire Pass in de Tenasserim Hills was een bijzonder moeilijke deel van de lijn te bouwen. Het was de grootste rots snijden op het spoor, in combinatie met de algemene afgelegen ligging en het ontbreken van een goede bouw-gereedschappen tijdens de bouw. Een tunnel zou mogelijk zijn geweest om in plaats van een stek op te bouwen, maar dit kan alleen worden gebouwd op de beide uiteinden op een bepaald moment, terwijl het snijden gelijktijdig gebouwd kon worden op alle punten, ondanks de overtollige inspanning vereist door de krijgsgevangenen. De Australische, Britse, Nederlandse en andere geallieerde krijgsgevangenen werden vereist door de Japanners tot 18 uur per dag werken om het snijden te voltooien. Negenenzestig mannen werden doodgeslagen door de Japanse bewakers in de zes weken die het kostte om het snijden te bouwen, en nog veel meer stierven aan cholera , dysenterie , verhongering en uitputting (Wigmore 568). Echter, de meerderheid van de sterfgevallen voorgedaan onder arbeiders wie de Japanners verleid te komen om te helpen bouwen aan de lijn met de belofte van een goede baan. Deze arbeiders, vooral Maleisiërs (Chinezen, Maleisiërs en Tamils ​​uit Malaya), leed grotendeels hetzelfde als de krijgsgevangenen in de handen van de Japanners. De Japanners hielden geen verslagen van deze sterfgevallen.
De spoorlijn werd nooit gebouwd om een niveau van duurzame duurzaamheid en werd regelmatig gebombardeerd door de Royal Air Force tijdens de Campagne van Birma . Na de oorlog, al maar de huidige sectie werd gesloten en de lijn is nu slechts in dienst tussen Bangkok en Nam Tok Sai Yok Noi.

Heden;
Er zijn niet langer treinen die op dit gedeelte van de lijn. Het dichtstbijzijnde treinstation is in Nam Tok Sai Yok Noi , waar de treinen van de Staatsspoorwegen van Thailand kan worden genomen voor een tocht over de beroemde Whampo Viaduct en over de brug over de River Kwai naar Kanchanaburi , dat is de dichtstbijzijnde grote stad en toeristische basis. Bezoekers van het museum meestal baseren zich in Kanchanaburi. Het is mogelijk in een dag een bezoek aan de Erawan Waterval in de ochtend, gevolgd door een bezoek aan de Hellfire Pass en zijn museum in de namiddag, en vervolgens de trein terug naar Kanchanaburi aan de beroemde brug rond zonsondergang steken.

Museum ;
Er is een museum mede gesponsord door de Koninklijke Thaise Strijdkrachten Development Command en de Australische regering op de site om het lijden van degenen die betrokken zijn bij de aanleg van de spoorlijn te herdenken. Het werd gebouwd door het Bureau van de Australian War Graves en geopend door de toenmalige premier van Australië, John Howard . Als onderdeel van het museum ervaring, is het mogelijk om te wandelen door de snij-zelf en langs een deel van de voormalige spoorlijn bed.

Iedereen vond de Hellfire Pass allemaal erg indrukwekkend.
We vervolgen onze weg en rijden een klein uurtje en komen we aan bij de Erawan watervallen hier krijgen we onze lunch.
Na de lunch gaan we de uit zeven lagen bestaande Erawan watervallen beklimmen.
De vorige keer ben ik hier ook geweest en wist dus heel goed dat de klim naar niveau zeven heel erg zwaar was.
Dus dat doe ik nu dus echt niet meer....
Ik ben samen met Linda dus ook niet verder gegaan dan niveau drie.
Een aantal bleven bij niveau twee
Aantal van de groep zijn wel helemaal naar boven gegaan en zeiden ook na terug komst dat het erg zwaar was vooral het laatste stuk.
De Erawan watervallen zijn schitterend.

Erawan National Park ;
Erawan National Park is een 550 vierkante kilometer park in het westen van Thailand ligt in het Tenasserim Hills , Kanchanaburi Provincie , Amphoe Si Sawat in de tambon Tha Kradan.
Opgericht in 1975, is het 12de nationaal park van Thailand .
De belangrijkste attractie van het park is Erawan Falls, een waterval genoemd naar de Erawan , de driekoppige witte olifant van de Hindoe mythologie. De zeven-tiered watervallen zijn naar verluidt de Erawan lijken.
Er zijn ook vier grotten in het park: Mi, Rua, Wang Bahdan en Phartat.

Vanavond eten we hier in het hotel ala carte menu ipv een buffet.
Hoop dat ze net als gisteren Tomatensoep hebben , die was heeeerlijk !
Ik zag Tomatensoep staan dus gelijk op mijn doel af , ondertussen heerlijk aan het genieten van m`n tomatensoep toen ik hoorde dat de soep niet voor ons was bestemd maar voor de groep van Kras reizen, toen smaakte hij me nog lekkerder.

Morgen om 6.00 uur Wake up Call na ontbijt vertrekken we dan richting Hua Hin/Cha-Am.

Groetjes iedereen
Veel liefs,
Anita