Hué
Door: Anita Rietberg
Blijf op de hoogte en volg Anita
21 September 2011 | Vietnam, Hué
Hallo dan,
Hier ben ik dan weer met een volgend verslag van mn reis door Vietnam.
Vandaag een hele indruk wekkende dag gehad.
Vanmorgen zijn we dus om 11 uur vertrokken richting Hué.
Eerst gaan we de tunnels van Vinh Moc bezoeken.
Vinh Moc is een tunnelcomplex in Qung Tr, Vietnam. Tijdens de Vietnamoorlog was het strategisch gelegen aan de grens van Noord-Vietnam en Zuid-Vietnam. De tunnels werden gebouwd als toevluchtsoord voor dorpsbewoners om te ontsnappen aan de intense Amerikaanse bombardementen van de gemeenschappen Son Trung en Son Ha in de gemeente Vinh Linh in de provincie Qung Tr in de Vietnamese gedemilitariseerde Zone. Het werd in verschillende fasen gebouwd en was in gebruik van 1966 tot aan 1972. In het complex waren waterputten, keukens, kamers voor elke familie en medische ruimtes. Ongeveer 60 families leefden in de tunnels, er werden 17 kinderen in geboren.
Deze tunnels waren zo goed gebouwd dat niemand uit het dorp om het leven kwam. De enige voltreffer was een bom die niet ontplofte, het erdoor ontstane gat werd als ventilatiekanaal gebruikt.
Het complex is opgebouwd in drie niveaus.
Wij zijn zelf ook deze tunnels ingeweest
Dit was heel erg indruk wekkend. Niet te geloven hoe die mensen hier jaren hebben kunnen wonen.
We rijden weer verder en komen in de
gedemilitariseerde zone
De DMZ (Demilitarized Zone, ofwel gedemilitariseerde zone) was tussen 1954 en (de jure) 1976 een enkele kilometers breed gebied aan weerszijden van de demarcatielijn ter hoogte van de 17e breedtegraad. De DMZ komt voort uit de Akkoorden van Genève in juli 1954 om de Democratische Republiek van Vietnam te verdelen in 2 helften. Dit totdat een permanente politieke oplossing gevonden kon worden door middel van verkiezingen. Dit was een mondelinge overeenkomst tussen de Fransen en de communisten onder leiding van H Chí Minh. De Verenigde Staten, de Sovjet-Unie en het Verenigd Koninkrijk, waren ook aanwezig bij het sluiten van deze overeenkomst. De Verenigde Staten verklaarden het hiermee niet eens te zijn maar verklaarden eveneens dat zij de overeenkomst niet zouden tegenhouden. De regering van Bao Dai verklaarde het niet eens te zijn met deze overeenkomst.
De geschiedenis van de DMZ Vietnam eindigt in 1976 met de hereniging van de twee landen.
Wij gaan dan lopend de voormalige grens over tussen Noord en Zuid Vietnam. Heel bijzonder is dat als je precies op de grens staat tussen Noord en Zuid Vietnam
We rijden weer verder naar Dongh Ha hier zit het Medisch Comite Nederland-Vietnam.
Het MCNV geeft sinds 1968 medische hulp aan Vietnam. Tijdens de Vietnam oorlog en de periode daarna was er grote behoefte aan medicijnen, voedsel en medische apparatuur. Sindsdien heeft Vietnam een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Sociaal en economisch is er flinke vooruitgang geboekt, maar toch zijn er veel mensen die daar niet of nauwelijks van profiteren.
De behoefte aan medische zorg blijft groot. Ook al is de oorlog tegen de Amerikanen al lang voorbij, veel families kampen nog dagelijks met de naweeen ervan. De hulp van het MCNV richt zich daarom vooral op het versterken van de basisgezondheidszorg en het trainen, adviseren en begeleiden van lokale gezondheidsorganisaties.
Dit was ook erg leuk om te zien.
Onze Vietnameese reisgenoot Kim-Sa heeft de directeur gesproken ( Hij spreekt geen woord engels) en namens onze groep een kleine donatie overhandigt.
We rijden verder naar ons hotel in Hué. Dit is ook de geboorte plaats van Kim-Sa.
Hué is een stad gelegen in centraal Vietnam in de provincie Thua Thien-Hué, waarvan het ook de hoofdstad is.
De stad is de oude keizerlijke hoofdstad van Vietnam. Het keizerlijke paleis in de stad is een replica van de Verboden Stad in Peking. Tijdens het eerst Tet-offensief in de Vietnamoorlog is er in deze stad zwaar gevochten tussen Amerikaanse mariniers en het Zuid-Vietnamees leger aan de ene kant en de Vietcong en het Noord-Vietnamees leger aan de andere kant. Bij deze gevechten is het keizerlijk paleis grotendeels vernietigd. Tijdens de bezetting van Hué werden door de NVA massa-executies uitgevoerd waarbij ongeveer 4000 zgn. 'witten' (mensen die ervan verdacht werden anti-communistisch te zijn) werden gedood. Na de gevechten werden deze in tientallen massagraven rondom het stadion van Hué teruggevonden.
In 1993 is een aantal monumenten in Hué door UNESCO tot werelderfgoed verklaard.
Bert neemt ons s`avonds mee naar Ushi hier gaan we eten en het is echt de real look a like Ushi van Wendy van Dijk. We hebben weer heeeeeeeerlijk gegeten en vreselijk gelachen daar met Ushi.
We verblijven nu twee dagen in dit hotel dus morgen geen koffers slepen.
Om 8 uur wake upe call en 9 uur vertrek
Zo het is inmiddels een heel verhaal geworden zie ik.
Veel liefs tot morgen
Anita
Hier ben ik dan weer met een volgend verslag van mn reis door Vietnam.
Vandaag een hele indruk wekkende dag gehad.
Vanmorgen zijn we dus om 11 uur vertrokken richting Hué.
Eerst gaan we de tunnels van Vinh Moc bezoeken.
Vinh Moc is een tunnelcomplex in Qung Tr, Vietnam. Tijdens de Vietnamoorlog was het strategisch gelegen aan de grens van Noord-Vietnam en Zuid-Vietnam. De tunnels werden gebouwd als toevluchtsoord voor dorpsbewoners om te ontsnappen aan de intense Amerikaanse bombardementen van de gemeenschappen Son Trung en Son Ha in de gemeente Vinh Linh in de provincie Qung Tr in de Vietnamese gedemilitariseerde Zone. Het werd in verschillende fasen gebouwd en was in gebruik van 1966 tot aan 1972. In het complex waren waterputten, keukens, kamers voor elke familie en medische ruimtes. Ongeveer 60 families leefden in de tunnels, er werden 17 kinderen in geboren.
Deze tunnels waren zo goed gebouwd dat niemand uit het dorp om het leven kwam. De enige voltreffer was een bom die niet ontplofte, het erdoor ontstane gat werd als ventilatiekanaal gebruikt.
Het complex is opgebouwd in drie niveaus.
Wij zijn zelf ook deze tunnels ingeweest
Dit was heel erg indruk wekkend. Niet te geloven hoe die mensen hier jaren hebben kunnen wonen.
We rijden weer verder en komen in de
gedemilitariseerde zone
De DMZ (Demilitarized Zone, ofwel gedemilitariseerde zone) was tussen 1954 en (de jure) 1976 een enkele kilometers breed gebied aan weerszijden van de demarcatielijn ter hoogte van de 17e breedtegraad. De DMZ komt voort uit de Akkoorden van Genève in juli 1954 om de Democratische Republiek van Vietnam te verdelen in 2 helften. Dit totdat een permanente politieke oplossing gevonden kon worden door middel van verkiezingen. Dit was een mondelinge overeenkomst tussen de Fransen en de communisten onder leiding van H Chí Minh. De Verenigde Staten, de Sovjet-Unie en het Verenigd Koninkrijk, waren ook aanwezig bij het sluiten van deze overeenkomst. De Verenigde Staten verklaarden het hiermee niet eens te zijn maar verklaarden eveneens dat zij de overeenkomst niet zouden tegenhouden. De regering van Bao Dai verklaarde het niet eens te zijn met deze overeenkomst.
De geschiedenis van de DMZ Vietnam eindigt in 1976 met de hereniging van de twee landen.
Wij gaan dan lopend de voormalige grens over tussen Noord en Zuid Vietnam. Heel bijzonder is dat als je precies op de grens staat tussen Noord en Zuid Vietnam
We rijden weer verder naar Dongh Ha hier zit het Medisch Comite Nederland-Vietnam.
Het MCNV geeft sinds 1968 medische hulp aan Vietnam. Tijdens de Vietnam oorlog en de periode daarna was er grote behoefte aan medicijnen, voedsel en medische apparatuur. Sindsdien heeft Vietnam een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Sociaal en economisch is er flinke vooruitgang geboekt, maar toch zijn er veel mensen die daar niet of nauwelijks van profiteren.
De behoefte aan medische zorg blijft groot. Ook al is de oorlog tegen de Amerikanen al lang voorbij, veel families kampen nog dagelijks met de naweeen ervan. De hulp van het MCNV richt zich daarom vooral op het versterken van de basisgezondheidszorg en het trainen, adviseren en begeleiden van lokale gezondheidsorganisaties.
Dit was ook erg leuk om te zien.
Onze Vietnameese reisgenoot Kim-Sa heeft de directeur gesproken ( Hij spreekt geen woord engels) en namens onze groep een kleine donatie overhandigt.
We rijden verder naar ons hotel in Hué. Dit is ook de geboorte plaats van Kim-Sa.
Hué is een stad gelegen in centraal Vietnam in de provincie Thua Thien-Hué, waarvan het ook de hoofdstad is.
De stad is de oude keizerlijke hoofdstad van Vietnam. Het keizerlijke paleis in de stad is een replica van de Verboden Stad in Peking. Tijdens het eerst Tet-offensief in de Vietnamoorlog is er in deze stad zwaar gevochten tussen Amerikaanse mariniers en het Zuid-Vietnamees leger aan de ene kant en de Vietcong en het Noord-Vietnamees leger aan de andere kant. Bij deze gevechten is het keizerlijk paleis grotendeels vernietigd. Tijdens de bezetting van Hué werden door de NVA massa-executies uitgevoerd waarbij ongeveer 4000 zgn. 'witten' (mensen die ervan verdacht werden anti-communistisch te zijn) werden gedood. Na de gevechten werden deze in tientallen massagraven rondom het stadion van Hué teruggevonden.
In 1993 is een aantal monumenten in Hué door UNESCO tot werelderfgoed verklaard.
Bert neemt ons s`avonds mee naar Ushi hier gaan we eten en het is echt de real look a like Ushi van Wendy van Dijk. We hebben weer heeeeeeeerlijk gegeten en vreselijk gelachen daar met Ushi.
We verblijven nu twee dagen in dit hotel dus morgen geen koffers slepen.
Om 8 uur wake upe call en 9 uur vertrek
Zo het is inmiddels een heel verhaal geworden zie ik.
Veel liefs tot morgen
Anita
-
21 September 2011 - 17:36
Ingrid En Gert:
Hey meid, wat lief van jullie om die directeur wat te geven. Wel makkelijk denk ik dat je Kim Sah bij je in de groep hebt. Woont zij al lang in nederland dan. Inderdaad onverstelbaar dat in die tunnels jarenlang mensen hebben gewoond. Morgen gelukkig er niet vroeg uit voor je, want 8 uur eruit is voor jou al uitslapen hahaha. Gert is gisteren achtervolgt door een zwerm wespen, hij is in een wespennest getrapt. En tja de wespen zijn nog altijd sneller dan Gert, dus hij is flink gestoken. Gelukkig hadden ze in de bus zo'n pompje om het gif eruit te zuigen, maar desondanks had hij nog een flinke dikke arm. Nou verder geen nieuws hier, groetjes en tot het volgende verslag.
Kus Gert en Ingrid
-
21 September 2011 - 18:23
Gerlinda, Gerald:
Hoi hoi
Wat een mooi verslag toch weer!
Indrukwekkend hoor, Dat die mensen zo moesten leven in die tunnels.
En het is echt net Wendy die Ushi.
Morgen weer ff uitslapen voorje,en niet te slepen met de koffer(ook wel eens lekker).
Foto,s zijn prachtig,vanmiddag mijn ma de foto,s laten zien,ze vond het geweldig.
Hier in Wezep is het rustig,alles gaat zijn gangetje.Kids naar school enz enz.
Veel plezier daar nog en we kijken uit naar je volgende verslag.
Kus en knuffel van Elisah. -
21 September 2011 - 18:38
GJ, Gerie En Gerwan:
Hey Anita,
wat leuk om al je belevenissen te lezen!!
En wat een mooie foto's allemaal. Je ziet daar ook van alles voor bijkomen...
Heel veel plezier daar. En geniet ervan!
Groetjes ons -
21 September 2011 - 18:38
GJ, Gerie En Gerwan:
Hey Anita,
wat leuk om al je belevenissen te lezen!!
En wat een mooie foto's allemaal. Je ziet daar ook van alles voor bijkomen...
Heel veel plezier daar. En geniet ervan!
Groetjes ons -
21 September 2011 - 18:49
Bertus En Jannet:
Ha Anita,
Het is weer een leuke reis zo te lezen. Heel wat anders anders dan een all inclusive vakantie naar Turkije, hahaahaa. Het water loopt me al in de mond als je schrijft: weeeer lekker gegeten. Ik denk dat het eten beter is dan vorig jaar in Amerika of niet?
Hier zijn ze vanavond na het eten nog weer naar cafetaria de Oranjeboom gegaan. Die bestonden 40 jaar en alles was daar voor 40 cent. Stelletje vreters, ikke niet hoor, goed he?
Geniet van je reis en kijk uit naar je fotoboek als je weer terug bent.
Liefsssss -
21 September 2011 - 19:54
Jeannette:
jeetje anita
wat schrijf je mooie verslagen
je kunt zo een reisboek schrijven
je bent je carriere mis gelopen
ik blijf je met plezier volgen
groetjes jeannette -
21 September 2011 - 20:59
Marjan:
Hey Anita, Het is weer een super verslag en wat een mooie foto's.
Groetjes van ons -
22 September 2011 - 10:16
André En Yvonne:
Hoi Aniet,
Indrukwekkend verslag vol emotie's denk ik zo.
Het is niet voor te stellen dat er complete gezinnen ondergronds hebben geleeft,maar ik denk dat als het om overleven gaat,iedereen dan wel moet!
Mooi van jullie donatie aan de directeur,komt vast en zeker goed terecht.
En dan weer een gezellige afsluiting 's avonds met het eten.
Ja ik denk dat Wendy van Dijk daar haar inspiratie heeft opgedaan,ha ha.
Nu ik ben weer up to date met de reisverslagen en wanneer ik weer achter mijn computer kruip,dan laten wij wel weer even van ons horen.
In ieder geval wensen wij je nog vele mooie en inspirerende dagen toe!
Liefs van ons. -
22 September 2011 - 15:59
Evelien En Martin:
He Anita,
Wat een prachtig verslag weer. Heel mooi weer gegeven.En dan met
die foto,s erbij Geweldig, je hebt zeker veel indrukken op gedaan.
Liefs Martin en Evelien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
