dag 12 Granada (Nicaragua)

Hoi hoi

Na een vroege wake upe call vertrekken we richting Nicaraqua.
Na een goed uur rijden komen we bij de grens Costa Rica Nicaragua.

Nicaragua, officieel de Republiek Nicaragua, is een land in Centraal-Amerika dat in het noorden grenst aan Honduras, in het zuiden aan Costa Rica, in het westen aan de Grote Oceaan en in het oosten aan de Caribische Zee. De hoofdstad van het land is Managua.

De naam van het land is mogelijk afkomstig van Nicarao, de leider van de inheemse stam die rond het Meer van Nicaragua woonde.

Bevolking ;
In 2007 woonden er 5.675.356 mensen in Nicaragua. De bevolking bestond grotendeels uit mestizos (69%) en blanken (17%), de anderen waren afrikaans (9%) en indiaans (5%). De grootste stad is Managua, de hoofdstad van het land.
Er is ook een kleine gemeenschap van mensen uit het Midden-Oosten (Syriërs, Armeniërs, Palestijnen, Joden en Libanezen) die een aantal hebben van rond de 30.000.
Verder wonen er Aziaten (Japanners en Chinezen) in Nicaragua. Hun aantal ligt boven de 12.000.
Eind 19e eeuw kwamen de eerste Chinezen naar Nicaragua. Het aantal was onduidelijk. Bij de telling in 1920 kwam men uit op het aantal van 400. Tegenwoordig wonen er meer Chinese Nicaraguanen en het aantal ligt op ongeveer 12.000

We rijden eerst kilometers lange rij met vrachtwagens voor bij, deze chaufeurs moeten dus dagen wachten voordat ze de grens over kunnen. God dank kunnen we deze rij voorbij rijden.

We gaan de grens over in Penas Blancas.
Ondanks alle verhalen die we reeds hoorden, gaat dit vrij vlot.
De bus vanuit La Cruz stopt vlakbij het douanekantoor.
De wachtrij om onze 'exit stempel' te krijgen, is niet echt lang .
We hadden èèn persoon in de groep die had het gele briefje in de koffer laten zitten, die kon dus eerst de koffer open maken. En èèn had niet het goede gele briefje en dan kom je Costa Rica dus niet uit, dus moest ie weer terug naar een ander kantoortje om weer zo`n briefje te kopen daarna weer naar de douane en toen was alles weer voor elkaar.
Als mij dit toch zou overkomen ik zou in huilen uitbarsten.
Het gaat gelukkig verder allemaal vlug vooruit en we krijgen de stempel.
Wel dient op voorhand het klassieke 'in/uit-schrijfformuliertje' te worden ingevuld.
Hier word je dus niet goed van paar meter verder op moet je dus weer zo`n papiertje invullen omdat we Nicaraqua binnen komen

Tussen de beide grensposten moeten we een afstand van 600 m lopen , helaas regent het behoorlijk.
Gelukkig hoeven we niet met de koffers te lopen deze worden door een fietskruier vervoerd naar de bus die aan de andere kant van de grens staat.
Aan het einde van de rit moeten we eerst voorbij een politiecontrole, dan pas kunnen we door lopen naar de douane van Nicaragua voor onze inreisstempel op het paspoort.
Hier is het een chaos van jewelste, auto's, grote vrachtwagens, voetgangers, verkopers, geldwisselaars, taxi's, ..., alles krioelt er door elkaar.

Bij het douanekantoor kunnen weer het klassieke briefje in vullen, nu om Nicaragua in te reizen. We betalen 7 USD pp voor ons toerismevisum van 90 dagen.

De reisleidster loodst ons verder naar de omheining waar een partytent staat , dit is dus de douane post hahaha.
Waar wederom weer ons paspoort wordt gecontroleerd.
Hier gaan we echt het land in .

We rijden het aangename Nicaragua binnen en ontdekken vervolgens het koloniale plaatsje Granada.

Granada is een stad in het westen van Nicaragua en de hoofdstad van het departement Granada . Met een geschatte bevolking van 117.569 (2007), is het zesde meest bevolkte stad van Nicaragua. Granada is historisch gezien een van de belangrijkste steden van Nicaragua, economisch en politiek. Het heeft een rijke koloniale erfgoed, gezien in de architectuur en structuur.
Granada werd in 1524 gesticht door Francisco Hernández de Córdoba , ogenschijnlijk de eerste Europese stad op het vasteland van Amerika. In tegenstelling tot andere steden die hetzelfde onderscheid beweren, de stad Granada was niet alleen de afwikkeling van de verovering, maar ook een stad in de officiële verslagen van de Kroon van Aragon geregistreerd, en het Koninkrijk van Castilië in Spanje.
Granada is ook bekend als La Gran Sultana , in de reflectie van de Moorse en Andalusische uitstraling, in tegenstelling tot haar zus stad León en historische rivaal, die Castiliaans trends weergeeft.
Ten zuiden van de stad Masaya ligt de Masaya vulkaan, dit is een actieve vulkaan waar de stad en het departement zijn naam aan danken. Lang geleden dachten de oorspronkelijke bewoners dat de vulkaan een god was. Als er erg droge tijden waren, werden kinderen en maagden als offer in de lava gegooid.
Zo probeerden ze de regen op te wekken.
Een andere mythe van de oorspronkelijke bewoners is dat er een tovenares in de vulkaan woonde. Deze hielp bij het maken van belangrijke beslissingen.
De Spanjaarden die het land in de 16e eeuw bezochten dachten dat de kraters de poorten naar de hel waren. De Masaya ligt in een nationaal park waar ook de vulkaan Nindirí ligt.

Masaya is een kleurrijke, levendige stad waar genoeg te doen is. Je vindt er vele marktjes waar je van alles en nog wat kunt kopen. Kortom, het is zeker de moeite waard om een bezoek aan te brengen

In Granada zijn schitterende, sfeervolle gebouwen en authentieke paardenkoetsen
We verblijven drie nachten in deze unieke en kleurrijke stad aan het meer van Nicaragua.
We verblijven in Hotel La Pérgola , mooi sfeervol authentiek hotel met hele kleine kamertjes.
Granada is een heerlijk slenterstadje met kleine winkels en cafés.
Hier hebben we een heerlijk broodje gegeten.
We lopen s`middags door Granada helaas begint het me toch weer te regenen. We komen bij een katholieke kerk voor de kerk staat een zwarte paarden koets we lopen de kerk in en daar is een begravenis mis aan de gang, we konden er gewoon bij zitten.
De reisleidster had al verteld dat veel mensen in Nicaraqua arm zijn en dat we dat ook zullen zien in Granada. We mogen ze wel eten geven maar geen geld.
Er zijn hier dus ook veel zwervers , bedelaars en kinderen die op blote voetjes lopen te bedelen te zien , dit vind ik wel verschrikkelijk om te zien.
We lopen door de plensbui terug naar het hotel en komen dus ook zeik nat aan.
Vanavond gaan we ergens in Granada eten.
Morgen hebben we een leuke dag op het programma staan dus hoop dat het weer beter word.

Groetjes aan iedereen
Veel liefs
Anita