dag 11 Chiang Rai - Sukhothai

Lieve allemaal,

Aller eerst , ma vanuit Thailand gefeliciteerd met je verjaardag en een hele fijne dag vandaag ook van Linda.

Gisterenavond voordat we gingen eten hebben we met z`n allen Thaise wensballen opgelaten, dit was heel mooi en ook indrukwekkend.

Een Thaise lampion, Kong-Ming-lantaarn, wensballon of vuurballon is een lampion die door zijn bouwwijze en de verhitting door een brandstofelement kan opstijgen en zweven.

Een rijstpapieren zak wordt met de opening naar beneden over een raamwerk van bamboe gespannen. De hoogte bedraagt ongeveer een meter en de doorsnede 40 tot 60 centimeter. in de opening hangt een kleine hoeveelheid in was of andere brandbare vloeistof gedrenkte katoen of papier. Wanneer deze aangestoken wordt, wordt de lampion verlicht en de lucht in de lampion opgewarmd, waardoor deze zoals een heteluchtballon gaat opstijgen. De lampion is dan over enkele kilometers zichtbaar. Nadat de lichtbron is gedoofd, daalt de lampion terug naar de aarde.

Geschiedenis;
De Kongming-lantaarn werd voor het eerst gebruikt door de Chinese strateeg Kongming voor communicatiedoeleinden.
Later werden de lampionnen door burgers in met name China, Thailand en Taiwan gebruikt bij speciale gelegenheden als een soort vuurwerk. Dit gebruik zou geluk brengen.
In 2005 werden op het strand van Khao Lak (Thailand) 5000 Kongming-lantaarns losgelaten ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de tsunami van 26 december 2004.

Vanmorgen om 6.00 uur wake up call eerst lekker ontbijten daarna zijn we rond 7.30 uur vertrokken.

Na ongeveer eeen uur rijden hebben we onze eerste stop.
Hier bezoeken we de Wat Rong Khun tempel, ook wel de Witte Tempel genoemd. Ik ben hier ook met m`n vorige reis in Thailand geweest en er is inmiddels heel wat bij gebouwd , en hij is nog niet klaar.
Hij blijft schitterend deze tempel.
Hier konden we een hangertje kopen en daar kon je je wens en namen opschrijven en die werd daar dan opgehangen.

De White Temple is nog amper door de toerist ontdekt

De White Temple is een van de meest herkenbare tempels van Thailand.Even ten zuiden van Chiang Rai aan Highway 1 ligt een van de bezienswaardigheden die nog amper door de toerist ontdekt is. Hier ligt de verbazingwekkende prachtige tempel Wat Rong Khun, bijgenaamd de ‘White Temple’. Hoewel buitenlanders de White Temple nog niet ontdekt hebben is de tempel in Thailand zelf inmiddels uitgegroeid tot een nationaal monument en een van de meest herkenbare tempels in het land. De White Temple bij Chiang Rai trekt jaarlijks een steeds groter aantal bezoekers.

De witte kleur van de White Temple geeft de reinheid van Boeddha weer

De White Temple is ontworpen door de gerenommeerde Thaise kunstenaar Chaloemchai Khositphiphat en heeft een moderne architectuur. De aandacht voor details is opvallend en je moet de nodige tijd doorbrengen om dit allemaal te bestuderen. De White Temple is gebouwd in een stralend witte kleur om op deze manier de reinheid van Boeddha weer te geven. Het witte mozaïek glas dat gebruikt is slaat op de wijsheid van Boeddha.

Om de White Temple te bereiken moet je eerst over een brug die gebouwd is over de ‘put van de hel’. Beneden in de put bevinden zich vele mensenarmen die angstvallig uit de grond omhoog gestoken worden. In de White Temple zelf bevinden zich prachtige gekleurde moderne muurschilderingen met motieven van het Boeddhisme.

De gehele bouw van de White Temple zal 90 jaar duren
De White Temple is een onderdeel van een heel tempelcomplex. De bouw van het tempelcomplex van de White Temple begon in 1997 en is nog steeds niet afgebouwd. Naar verwachting zal het 90 jaar duren alvorens de gehele bouw voltooid is. Als het complex uiteindelijk afgebouwd is zal het uit negen gebouwen bestaan, elk met een eigen unieke betekenis en schoonheid.

Hierna moeten we bijna zo`n drie uur rijden .
Onderweg genoeg te zien van de mooie natuur door de bergen.
Dan hebben we onze Thaise lunch en die was uiteraard weer heerlijk !

Daarna hebben we een lange rit voor de boeg dus maar lekker luisteren naar m`n muziek en lekker genieten wat er onderweg allemaal te zien is.

We rijden door naar Sukhothai hier is onze stop .
Sukhothai, de eerste hoofdstad van Thailand. Dit is de plaats waar de Thaise cultuur tot bloei is gekomen. We huren hier fietsen, waarmee we gemakkelijk de eeuwenoude Wat’s (tempels) kunnen bekijken.
Ook hier was ik al geweest het park is zo groot dat k nu weer op andere plekken ben geweest dan wat ik toen gezien heb, dat is wel weer leuk.

Historisch Park Sukhothai in het noorden van Thailand omvat de ruïnes van de hoofdstad van het Koninkrijk Sukhothai. Het staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
Het park kan verdeeld worden in vijf zones, namelijk: centrum, noord, zuid, oost en west. Het centrum vormt een rechthoek van 2 km van noord naar zuid en 1,6 km van oost naar west en is omgeven door stadsmuren met een opening in het centrum van elke zijde. Binnen de muren bevinden zich de overblijfselen van het koninklijk paleis en 26 tempels, waarvan Wat Mahathat de grootste is. In het gebied om het centrum bevinden zich binnen een straal van vijf kilometer nog 70 andere historische locaties.
Het park wordt onderhouden door de Thaise overheid met hulp van UNESCO. Jaarlijks komen duizenden bezoekers naar deze historische plaats om zich te vergapen aan de ruïnes, tempels en vele Boeddhabeelden.
De bescherming van het gebied kwam voor het eerst ter sprake in de Royal Gazette (Volume 92, Deel 112) op 2 augustus 1961. In 1976 werd het restauratieproject goedgekeurd en in juli 1988 werd het park officieel geopend. Op 12 december 1991 is het op de werelderfgoedlijst geplaatst, gelijktijdig met de historische parken van de bij het Koninkrijk Sukhothai behorende steden Kamphaeng Phet en Si Satchanalai.

In Sukhothai overnachten we voor èèn nacht in het Le Charme Hotel , dit is een heel mooi klein resort met allemaal huisjes.

We hebben vandaag +/_ zo`n 442 kilometer gereden.

Morgen hebben we wel een heeeeeeeeele vroege Wake up Call om 5.00 uur zullen we gewekt worden.
Om 6.00 uur vertrekken we dan richting Kanchanaburi, hier zullen we The Bridge on the River Kwai gaan bezoeken.

Groetjes iedereen
Linda en Anita